کد مطلب:193877 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:266

حکایت عیاشی
یكی دیگر از كسانی كه به جرگه دوستداران اهل بیت پیوست عیاشی [1] است. عیاشی عالمی سنی و اهل قلم و بسیار خوش استعداد بود كه سه كتاب در باب فضایل خلفا (ابوبكر، عمر، عثمان) و حقانیت آنان نوشت، اما پس از مدتی شیعه شد و در بغداد مدرسه ای بنا نهاد و شاگردان مبرز بسیاری پرورش داد. از شاگردان عیاشی، كشی [2] .



[ صفحه 20]



نجاشی [3] ، دو رجالی معروف را می توان نام برد كه كتاب های آنان در رجال باعث توثیق و تحكیم روایات شیعیان شده است و اگر رجال كشی و رجال نجاشی نبود، هزاران روایت از روایات شیعه بی اعتبار می شد؛ زیرا از راویان این روایات در جای دیگر یاد نشده و تنها منبع توثیق آنان رجال كشی و نجاشی است.



[ صفحه 21]




[1] ابوالنضر محمد بن مسعود بن محمد بن عياش، معروف به عياشي؛ فاضل، اديب، مفسر، محدث، و از اعيان شيعه در عهد محمد بن يعقوب كليني است. در فهرست ابن نديم 157 كتاب به وي نسبت داده شده است كه مهم ترين آنها تفسير عياشي است. (ريحانة الادب، ج 4، ص 220 و 221).

[2] ابوعمرو محمد بن عمر بن عبدالعزيز (م: حدود 340 ق) از ثقات علما و محدثين اماميه است. از شاگردان محمد بن مسعود عياشي بوده و از وي روايت نموده است. وي در علم رجال تبحر داشت و كتاب رجال او معروف است، نام اصلي اين كتاب معرفة اخبار الرجال يا معرفة الناقلين عن الأئمة الصادقين است. رجال كشي به دست شيخ طوسي تلخيص شده و اختيار الرجال يا اختيار الكشي ناميده شده است آنچه امروز در دسترش است همين خلاصه است و اصل كتاب وي بنابر قولي موجود نيست. (ريحانة الادب ج 5، ص 63 - 62.).

[3] ابوالخير ابوالحسن (ابوالعباس) احمد بن علي بن احمد نجاشي اسدي كوفي، صاحب رجال مشهور، از علماي اماميه در قرن پنجم، از شاگردان سيد مرتضي است و از شيخ مفيد، هارون بن موسي تلعكبري، احمد بن نوح سيرافي و احمد بن حسين ابن الغضائري روايت كرده است از آثار وي مي توان رجال وي را نام برد. (ريحانة الادب، ج 6، ص 134 و 135.).